A defensa de Alejandro F.G., un do cinco acusados no crime de Samuel Luiz, negou que o seu cliente tivese intención de matar e limitou a súa actuación a que o agarrou polo pescozo “cinco segundos” no momento inicial e durante unha “liorta”, na súa exposición final ante o Tribunal de Xurado na Audiencia da Coruña.
Así descartou que participase nunha “acción grupal” e incidiu en que “non existe unha soa testemuña” de que o seu cliente pegase á vítima “ao final”, no momento no que cae tras unha agresión que as acusacións sitúan nun percorrido polo paseo marítimo coruñés de “tres minutos e 150 metros”.
“Se o meu defendido intervén no punto inicial, non é o mesmo que quen pega cando xa non se tiña en pé”, insistiu sobre a vítima cando cae no último punto — houbo ata catro no traxecto do paseo marítimo — da agresión.
Tamén atribuíu o momento no que Alejandro F.G. agarra a Samuel polo pescozo — incorpórase ao pouco de que o seu amigo Diego M.M. comezase a disputa pensando el que se están pelexando, segundo declarou e mantivo o seu letrado — a unha “acción repentina, non concertada”. Así mesmo, incidiu en que Samuel “se levanta polo seu propio pé” tras o “liorta” co seu cliente.
EXPÓN DELITO DE LESIÓNS
E é que respecto da actuación concreta do seu defendido, negou que exista un “vestixio obxectivo” de que tentou asfixiar a Samuel. “Pódese afogar a unha persoa en cinco segundos, cren que denota intención de matar ou pode denotar intención de lesionar”, preguntou ao Xurado e ante o delito de lesións que propón para Alejandro F.G.
Na mesma liña, engadiu, que a lesión da vítima “está na zona cervical, non na garganta”. “Un ‘mataleón’ mal executado, non é un ‘mataleón'”, expuxo sobre a expresión usada polo forense.
Fíxoo na exposición na que pediu unha “análise obxectiva da proba” e non baseada “en emocións”. Tamén expuxo que valoren unha “versión alternativa” fronte á “oficial”, a dos investigadores e acusacións.
“Nin unha soa testemuña detallou unha acción dun grupo agresor nin como foron eses golpes”, fronte ás teses de Fiscalía, acusación particular, a familia, e a popular, o colectivo LGTBI Ás Coruña, que sosteñen que foron “todos contra un”. “Como percibir a intención de matar se o número e contundencia está indeterminado”, sinalou sobre os golpes e patadas que atribúen aos procesados.
LESIÓNS
Respecto dos informes periciais, que vincularon a morte de Samuel con “lesións acumulativas”, preguntouse se o resultado da autopsia “parecen as secuelas dunha agresión” por un grupo. “As marcas son catro: na fronte, no nariz, un sangrado no beizo e un golpe na cabeza”, ao que apuntou como posible causa determinante da morte e que atribuíu a un dos menores xa condenados por estes feitos.
“Pode ser que os agresores fosen menos?”, dixo sobre o número de entre seis e sete persoas que, de acordo con acusacións, participaron. Tamén incidiu en que “hai unha testemuña que declarou que hai un único agresor”.
Todo isto para desmontar as teses das acusacións, que cualificaron os feitos de “cazaría” e que piden para Alejandro F.G. 22 anos de cárcere por asasinato con ensañamiento e aleivosía. A súa defensa pide delito de lesións ou, alternativamente, homicidio imprudente ou, no seu caso, homicidio e descartou que existise ensañamiento e intención de causar dor.
Pola contra, alegou, como atenuantes, que as súas capacidades estaban minguadas por consumo de alcol e drogas, ademais de incidir en que o seu cliente presenta “un trastorno mixto de personalidade”.
“CORRER NON É DELITO”
A defensa de Alejandro M.R. manifestou, na última sesión do xuízo na Audiencia Provincial da Coruña, que non hai “nin unha soa proba” de que o seu cliente participase na agresión mortal a Samuel Luiz. “Veno non facer nada”, insistiu en alusión ao contido das cámaras da zona, exhibidas na vista.
“Correr non é delito, non é unha acción que colabore na morte de Samuel, nin chamar nin que chámenche”, sinalou sobre o seu defendido — un do cinco acusados pola malleira mortal e que está en liberdade, pero con obrigación de comparecencias no xulgado — respecto da súa actuación no paseo marítimo e o posterior cruzamento de chamadas entre leste e outros procesados. “É indecente que este tipo estea aquí sentado”, ao recalcar, ao seu xuízo, ausencia de probas.
“Nin un só acusado sinálao, nin unha soa testemuña”, apostilou para incidir en que non o fan nin a amiga de Samuel Luiz que estaba esa noite con el nin os dous senegaleses que trataron de auxiliarlle.
“Non só pegar, nin golpear, tentar evitar que outros auxiliasen ou evitar que puidese saír correndo”, incidiu para, co obxectivo de rebater os argumentos da fiscal respecto da xurisprudencia do Tribunal Supremo sobre as actuacións en grupo, que “a única forma de non ser responsable é ser un mero espectador”.
“Camiñar ou correr por un paseo marítimo ou mirar sen facer nada non é un delito, senón as 50 e pico persoas que estaban alí terían que estar aquí”, apuntou sobre outras que estiveron na zona na madrugada do 3 de xullo de 2021. Algunhas testificaron e admitiron que non fixeron nada, nalgúns casos por “medo”.
O letrado incidiu en que o seu cliente “se achegou a ver o que sucede” cando Diego M.M. está a agredir, segundo acusacións, a Samuel e que “o tumulto expúlsao cara a fóra”. “Véselle correr, entrar no tumulto e sae empuxado”, expuxo ao facer alusión ao que se ve nas imaxes gravadas ese día.
“A un condénaselle polo que fai”, apostilou ao incidir en que o seu cliente “non fixo nada e separouse do grupo”. “Todos foxen e el volve ao lugar”, sinalou tamén para cuestionar que un implicado faga iso. Fíxoo, expuxo, cando vai cara ao paseo marítimo a por unha amiga con coma etílico e á que acompaña ao hospital.
“ESTAR NON IMPLICA PARTICIPACIÓN”
A defensa de Kaio A.S.C., o mozo ao que se lle atribúe a agresión cunha patada a Samuel Luiz no primeiro momento dos feitos, manifestou que “estar non implica unha participación” para descartar que agredise á vítima, que impedise que escapase ou que alguén lle auxiliase. “É unha dedución”, afirmou en resposta ás formulacións das acusacións.
Así, na última xornada do xuízo, na Audiencia Provincial da Coruña, o seu avogado rexeitou que sexa un ataque “grupal”. “Non son unha manda, nin cazadores de xudeus, é demagoxia”, replicou á exposición das acusacións na xornada do xoves.
Na súa, apuntou a contradicións entre o exposto por unha testemuña que asegurou que lle viu cargando a perna dereita fronte ao trasladado por un policía que asegurou que era a esquerda. “Un — dixo sobre un axente — admite que non ve onde impacta”.
E é que este letrado insistiu en que ninguén viu que o seu cliente alcanzase coa patada a Samuel Luiz. Tamén cuestionou, fronte aos policías, que por cargar a perna desa forma para dar unha patada non puidese desestabilizarse o seu cliente. Os axentes descartárono e concluíron que si a puido dar.
“Non lanzou ningunha patada”, aseverou en base ao testemuño que, dixo, deulle o seu defendido nestes anos. “Non creo que estea a enganar”, apostilou para incidir en que a Kaio se se lle ve no núcleo do grupo agresor é porque “separou para quitar aos seus amigos”.
“É o que dixo fai tres anos e fai dous e o mesmo día nos calabozos”, relatou sobre a xornada do mércores na que declarou, ao optar por facelo ao final do xuízo.
NEGAN A IMPLICACIÓN DA ÚNICA MULLER ACUSADA
O avogado de Catherine S.B., a única muller acusada pola malleira mortal a Samuel Luiz, na madrugada do 3 de xullo de 2021 no paseo marítimo coruñés, negou a implicación da súa clienta. “Non a ven alentar, nin agredir, non a ven facendo nada”, engadiu en alusión a testificales e ao atribuír a súa presenza no banco dos procesados a unha “acusación infundada”.
“Nin están todos os que son nin son todos os que están”, resumiu sobre os feitos e ao entender que hai persoas que non están a ser xulgadas pero si implicadas fronte á absolución que pediu para a súa clienta.
“Unha moza de 50 quilos e 1,50 vai ser capaz de parar todo isto”, preguntou ao Tribunal do Xurado. “Ninguén axudou a ese mozo e había homiños”, aseverou para cuestionar que se impute un delito de asasinato á súa defendida e para criticar os cualificativos usados polas acusacións en relación a Catherine, como unha muller con “gusto pola violencia”.
Na súa intervención, incidiu en que “era a primeira noite que saía con esta xente, co seu noivo, equivocado ou non”. “Estas cousas pasan pero nunca vin unha xefa da manda”, sinalou en referencia ás conclusións das acusacións, ao atribuírlle ser a persoa que sinalou a Samuel cando ía coa súa parella, Diego M.M., con inicio dunha agresión posterior por parte deste ao pensar que lle estaba gravando.