O maxistrado do Xulgado do Penal número 3 da Coruña condenou a un cirurxián a pagar unha indemnización de 1.729.229 euros a unha menor que perdeu a mobilidade nas pernas tras operarse da columna. Segundo informou o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), os feitos remóntanse a 2019, cando a moza tiña 13 anos e operouse no Complexo Hospitalario Universitario da Coruña (Chuac).
A indemnización será abonada, de forma directa, polas aseguradoras e, subsidiariamente, polo Servizo Galego de Saúde (Sergas). No fallo, o xuíz entende que o traumatólogo que realizou a intervención, xustificada porque padecía escoliosis con dobre curvatura, incorreu nun delito de lesións cometidas por imprudencia menos grave.
Por iso, impúxolle o pago dunha multa de 5.400 euros xa que considera probado que colocou “un elevado número de parafusos de maneira incorrecta” nos pedículos vertebrais. O maxistrado relata que a paciente padece outras “graves secuelas irreversibles”, comprometendo “seriamente” a súa calidade de vida e a dos seus achegados, cunha “gran afectación persoal, familiar e laboral, ademais de económica”.
Ademais, subliña que “non se cuestionou” nin a necesidade da operación nin que o Chuac era o centro adecuado para iso e destaca que nos protocolos deste tipo de operacións “non se prevé” un TAC preoperatorio da columna, tal e como defendeu a acusación particular, polo que descarta que a súa omisión constitúa “imprudencia algunha”.
“Con todo, cando instrumentou a T10 e apercibiuse da caída dos potenciais, por indicarllo a neurofisióloga, ipso facto (segundo expresión propia) seguiu instrumentando cara arriba por considerar que se trataba dunha circunstancia reversible“, explica o maxistrado na sentenza. Desta forma, remarcou que “será precisamente cara arriba” onde se produciron algunhas das intrusións dos parafusos na canle medular, por unha “certa precipitación” e unha “valoración apresurada” e, en realidade, “puramente instintiva”, da reversibilidade nunca producida da caída dos potenciais evocados.
O maxistrado tamén indica que as sucesivas caídas (outros tres) foron atribuídas polo acusado, aínda que sen proba algunha, “á lesión en T10 e non ás posteriores instrumentaciones en T9, T8, T7 e T6, o cal ningún dos peritos puido tampouco confirmar nin desmentir”. Con todo, o maxistrado asegura que, “obxectivamente considerada”, esa “defectuosa” técnica de instrumentación, “claramente superadora” da media de “posicionamentos defectuosos” en operacións similares, é “reveladora dunha imprudencia”, polo menos de carácter menos grave.
FEITOS NON PRESCRITOS
O xuíz descarta que os feitos prescribisen xa que, ao estar ante un delito leve, o prazo sería dun ano, destaca que a vítima tiña 13 anos cando foi intervida, alcanzando a maioría de idade en 2023. Tras a modificación do artigo 132 do Código Penal, que prorrogou o prazo de prescrición de delitos cometidos contra as persoas menores de idade, que foi introducida polo lexislador “para outorgar maior protección ás vítimas que o foron na súa infancia e evitar así indesexables impunidade, sucedidas a miúdo no ámbito dos delitos contra a liberdade sexual”. Segundo remarca o xuíz, afecta tamén a “outros espazos delituosos, como o dos delitos contra a integridade física, cal é o presente”. A sentenza non é firme, pois cabe presentar recurso ante a Audiencia Provincial.
