Seguen en folga os Técnicos Superiores da Sanidade Pública, que levan dende comezo de ano mobilizándose por unha falta de recoñecemento profesional que dura 18 anos. Pero explicar unha folga á cidadanía sempre é complicado, e máis nun sector como o sanitario no que hai vidas en xogo.

A pesar da existencia de servizos mínimos, de protocolos de urxencia, de ética profesional… son moitos os cidadáns que se acaban vendo atacados pola decisión dun sector profesional a facer folga. Así o notamos na carta aberta que recibimos de Javier, un paciente do CHUAC que onte non puido realizar as súas probas pola folga do persoal que fai as radiografías, os TACs, as analíticas…

A realidade é que Javier recibiu un informe no CHUAC no que se indica: “Muestra no procesada por huelga de personal”, unha información que non vai acompañada en ningún momento dunha explicación das razóns da folga. Un xeito sibilino do Sergas de enfrontar aos pacientes cos profesionais, de enfrontar á xente coa xente.

Recollemos así, a carta ao director que nos manda Javier, con todo o seu dereito a expresarse libremente. E ao remate, unha carta dunha Técnica Sanitaria do Hospital Virxe da Xunqueira de Cee.

O TEU DEREITO A FOLGA REMATA NO MEU DEREITO A VIVIR

Boas! Son demócrata e un fervente defensor dos dereitos dos traballadores, e por suposto, ó dereito a folga.
Levo 10 anos sufrindo un grabisima enfermidade, artrosis reumatoide. Unha enfermidade dexenerativa que me mantén postrado na cama cuns dolóres insoportables que a duras penas poido paliar con fármacos foritísimos baseados en cortisona ou opiaceos.
É durísimo, levantarte cada mañá coa única ilusión de que a xornada transcurra coa menor dor posible, entre bagoas túas e, as veces, pagandoas coas persoas que tes ó redor.
Ben! Tras anos de ir de especialista en especialista, largas listas de espera e un sin fin de decepcións, porfín os médicos conseguiron atopar un posible tratamento que abra un raio de esperanza cara o final ou, cando menos, cara unha ralentización da enfermidade. Para poder comezar co tratamento, a pasada semana tiven que facer unhas complexas e dolorisísimas probas no CHUS. Esta semana terian que darme os resultados a fin de comezar co tratamento.
Pois ben, hoxe notificanme dende o SERGAS que terei que repetir novamente as probas, e que me chamarán para darme unha nova cita nun prazo indeterminado de meses. Parece ser que caducou o prazo (limitado) para a obtención duns resultados fiables das miñas probas, debido a que durante a xornada de folga do pasado martes 4 non se fixeron análises.
Como dixen, estou tomando 12 pastillas diarias que están acabando coa miña saúde. Como ser humano teño dereito a vida e a sanidade. É inmoral que unha xornada de folga non garanta uns servizos mínimos para unhas analises tan urxentes . Non sei quenes son os responsables: Se os piquetes, se a dirección hospitaliara, se a adaminitración…. Non teño respostas, só unha pregunta: Onde está a liña que separa o dereito de folga do dereito a ter unha vida digna?

• Javier, paciente do CHUAC.

Acerca da folga dos Técnicos Superiores

Antes de nada, temos que dicir que esta folga non é polo noso gusto (perdemos o soldo e as cotizacións de cada día que a facemos), sempre é a derradeira opción. E, efectivamente, non nos quedou outra para facer valer os nosos dereitos. Todas as urxencias e todos os pacientes oncolóxicos foron perfectamente atendidos e completadas as súas probas, tendo en conta que se fixeron todas as probas que os facultativos (e non nós) son os que deciden que se considera urxente e que non.
Debería ser unha obviedade entender que non se pode ir mirando doente por doente, así que desgraciadamente, e moi ao noso pesar, alguén puído saír perxudicado, como en todas e cada unha das folgas que se fan neste país. Ao millor a quen lle ten que pedir contás este doente e cada un dos que non se sentiu debidamente atendido é ás autoridades competentes, e non a nós, que non tivemos outro remedio e que facemos a folga tamén para acadar unhaa mellor calidade asistencial para os doentes tamén.
Nós agradecemos que a xente se queixe, é unha maneira mais de que se recoñeza o noso labor, pero tendo en conta que os responsables últimos non somos nós, senón as correspondientes Administracións, polo seu abandono e falla de compromiso coas nosas categorías, perante anos e anos.
Así mesmo, queremos agradecer profundamente todo o apoio e a comprensión que nos amosaron a inmensa maioría dos doentes que acudiron aos distintos servizos de saúde nestes días, pese aos inconvenientes que puideron atopar. Graciñas a todos.

• Unha Técnica Sanitaria.

Máis novas

Os TSS reclaman a homologación e recoñemento dos seus títulos