O Ministerio Público mantivo a súa petición de condena a 15 meses de prisión, así como 12 anos de inhabilitación, para o alcalde de Oleiros, Ángel García Seoane, pola derriba, en decembro de 2020, da Casa Carniceiro, un ben catalogado pero, segundo o rexedor, en ruínas tras un incendio o que motivou a decisión adoptada. A mesma pena pide para o arquitecto, da área de Obras Públicas, que supervisou a execución das obras fronte ás peticións de absolución das súas respectivas defensas.
Na última sesión do xuízo, na Audiencia Provincial da Coruña, a Fiscalía insistiu nas preguntas ás últimas testemuñas na lexislación autonómica e a municipal sobre as condicións para permitir ou non a derriba, o que, sostén, non era posible sen a correspondente autorización autonómica. Fronte a iso, na súa declaración, o alcalde sostivo que non esixía autorización, e si comunicación, como se realizou, explicou, o día anterior á derriba. Ademais, remitiuse aos informes técnicos e ás decisións do seu equipo, entre eles a secretaria accidental no momento dos feitos e que hoxe declarou como testemuña.
LEXISLACIÓN
No seu caso, dixo que comprobou a lexislación autonómica e que non viu que “en ruínas” se esixise autorización e que así o transmitiu ao alcalde. Ademais, afirmou, a preguntas da defensa do rexedor — parte pola que compareceu como testemuña — que o obxectivo do consistorio era rehabilitar o inmoble e dotalo de servizos, descartando que houbese unha intención inicial xa de derriba. Os propietarios confirmaron, á súa vez, isto e tamén que iniciaron conversacións co goberno local para a cesión do inmoble.
Admitiron que cando se lles requiriu para adoptar medidas ante o estado no que se atopaba Casa Carniceiro tras o lume non o fixeron por falta de recursos económicos e que foi cando o concello asumiu as actuacións. Un perito achegado pola defensa do arquitecto imputado por estes feitos rexeitou que o edificio se puidese apontoar, para evitar unha demolición, ou que se puidese rehabilitar. “Todo o singular, desapareceu polo incendio”, insistiu para indicar que non eran “viables” estas actuacións. “O risco de colapso era cada vez maior”, insistiu.
Á súa vez, un arquitecto e técnico da Xunta aseverou que o inmoble era de “protección non integral” e manifestou que era necesaria unha autorización por ser “un ben protexido”. Sobre os elementos singulares destruídos polo incendio, sinalou que, aínda así, o que se protexe do ben é a “envolvente”, en relación ao que aínda quedou tras o lume. “Había que evitar calquera morte, calquera accidente”, sostivo na súa declaración do martes o rexedor, mentres que o arquitecto técnico municipal remitiuse aos informes técnicos e insistiu en que a demolición se fixo de acordo cos mesmos.
