E é que o Club do Mar, inaugurado en 1935, é unha das sociedades que mellor encarna o sentimento de barrio e do estilo de vida coruñés, unha sociedade tamén de contrastes, cuxos asociados están a vivir unha espectacular e lenta agonía. O seu emprazamento, nun dos recunchos máxicos da cidade, convérteno nun lugar onde un pode todavía extasiarse a gusto da imaxinación. O vindeiro día 5 celebra unha asemblea ordinaria no que o capítulo económico ocupará un lugar preferente na atención da súa masa social.
Todo comenzou coa construcción do Paseo Marítimo que obrigou a demoler o antigo Pavillón de Deportes, recinto no que o Club do Mar chegou a disputar partidos da liga de hockey sobre patíns coa élite da categoría, sendo reemplazado por outro situado baixo o novo viario ao que se lle engadiu unha piscina que xestiona a propia sociedade a través dun convenio asinado co Concello da Coruña. O caso é que esta piscina está a converterse nun sobresalto constante para as diversas directivas que ocuparon a dirección da entidade nos últimos anos, ao contabilizar un déficit acumulado de 400.000 euros dende 2018, monto que pon en perigo a viabilidade da sociedade.
Mais o verdadeiro declive comenza coa espantada de 500 socios coincidindo coa fase máis aguda da pandemia e coa suba da enerxía eléctrica, ata o ponto de que a xunta directiva tentou incrementar as cuotas actuais no transcurso dunha asemblea para reequilibrar as súas finanzas, proposta que foi rexeitada. Así que a presión deica o Concello empezou no verán pasado a tomar novos folgos cunha concentración diante do Pazo de María Pita no que amosaron a súa rabia e compromiso pola continuidade da entidade, conseguindo, ao menos, unha maior receptividade do goberno municipal as súas reivindicacións, aínda que sen nengunha concreción ao respecto. Optimizar os recursos propios e racionalizar o gasto en capítulos como o de persoal, cunha nómina inasumíbel no momento actual, son algunhas das medidas que baralla a xunta directiva presidida por Alberto Santalla, sen descartar trasladarlle a xestón da piscina ao Concello ao remate da concesión, aínda que a curto prazo, moitos pensan que esos sacrificios poidan lograr o verdadeiro milagre de sacar da crise a esta emblemática entidade, sen axuda institucional.
Unha dificultade agravada ademais por problemas de fondo. Resquemores profundos, antiguas suspicacias entre membros das últimas xuntas directivas con cruces de acusacións de mala xestión propagadas a través das redes sociales, algunhas das cales acabaron dirimíndose nos xuzgados, circunstancia que contribuiu a alimentar vellos rencores, estimulando, a súa vez, un clima de inestabilidade que resulta nocivo para recobrar lentamente o sono e esplendor de outros tempos porque a sociedade de Santo Amaro, por estéril que pareza, segue sendo parte dese estilo de vida coruñés e imaxe inequívoca da vitalidade dun barrio popular, que expresa gran parte das súas vivencias a través do asociacionismo, da amizade e da convivencia. Se o Club do Mar ostenta o codiciado galardón que o proclama como unha das entidades con máis solera da Coruña é sinxelamente porque no seu seo conflúe o desexo de seguir xenerando unha serie de experiencias de carácter deportivo e cultural e porque, en definitiva, iso é o que define os feitos máis relevantes da súa historia, aínda que o momento actual do Club do Mar sexa, como a propia vida, dulce e amarga.
Ricardo Vales é expresidente da Asociación Veciñal de Atochas-Monte Alto e responsábel de comunicación do Club de Opinión Foro Cívico e da plataforma cívica Defensa do Común.
