O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) desestimou o recurso interposto polo home condenado polo asasinato dun veciño da Coruña ao que debía diñeiro, e ratificou a pena de 21 anos de prisión imposta pola Audiencia Provincial. Os feitos ocorreron en setembro de 2021 nunha vivenda do Barrio das Flores da cidade herculina. O tribunal provincial considerou probado que o acusado asestou 19 puñaladas a un home ao que debía diñeiro, na propia vivenda da vítima.
O acusado, aínda que tiña un traballo estable como maquinista de Renfe, pasaba por dificultades económicas debido á súa adicción á cocaína. A vítima coñecíao desde hai anos e o acusado debíalle un diñeiro, que este lle viña reclamando. O 23 de setembro de 2021 pola mañá o procesado chamou á vítima por teléfono e envioulle unha mensaxe advertíndolle de que se dirixía ao seu domicilio. Ao chegar, recóllese na sentenza condenatoria, abalanzouse sobre a vítima e asestoulle 19 puñaladas, causándolle a morte sen que tivese oportunidade de defenderse, abandonando posteriormente o domicilio e levándose o teléfono do falecido.
O alto tribunal galego rexeitou que se vulnerase a presunción de inocencia do procesado, tal e como sostiña no seu recurso, e sinalou que a defensa pretende “impor a súa valoración da proba respecto da que foi efectuada polo xurado no seu veredicto e polo maxistrado presidente na súa sentenza”, todo iso “sen ter en conta que a potencia probatoria radica na interrelación dos indicios plurais, que se reforzan mutuamente na medida en que apuntan na mesma dirección”.
“De ningunha maneira poden compartirse as teses da defensa, pois a multiplicidade de indicios existentes na causa e a súa combinación temporal, espacial e lóxica permiten soster a conclusión do xurado como prevalente sobre a alternativa proposta“, destacou a Sala na súa resolución, na que asegura que “a labor do xurado foi exhaustiva e, en absoluto, arbitraria nas súas formulacións e nos seus razoamentos, moi afastada en calquera caso do vicio procesual que lle atribúe a defensa”.
Ademais, o TSXG sinalou que a opción consistente en que outra persoa dese morte á vítima é “altamente improbable, por moito que algúns dos indicios non plenamente acreditados por proba directa poidan apuntar a outros hipotéticos escenarios, mentres que a versión xudicial dos feitos constitúe sen dúbida a tese prevalente á luz da potente proba practicada, infestada de converxentes indicios unidireccionais”.