A Audiencia Provincial da Coruña absolveu a un home que, en xaneiro de 2020 mentres conducía baixo os efectos do alcol, chocou, na cidade herculina, contra un autobús que se achaba detido nunha parada sinalizada invadindo parte do carril polo que circulaba o acusado. Entre outros argumentos, o fallo sostén que o sucedido non se pode atribuír a unha “exclusiva responsabilidade” súa.
O condutor recorreu a sentenza ditada polo Xulgado do Penal número 4 da cidade herculina que, en abril de 2022, condenouno por un delito contra a seguridade viaria baixo a influencia de bebidas alcohólicas e impúxolle o pago dunha multa de 1.440 euros e a prohibición de conducir durante un ano. Agora, a sección primeira da Audiencia coruñesa revogouna.
O fallo contempla, por unha banda, que as dúas tomas do control de alcoholemia realizadas ao procesado non superan o índice de 0,60 miligramos, cantidade necesaria “para determinar un pronunciamento obxectivo de culpabilidade”.
Sinala, ademais, que “os signos externos que presentaba o acusado non son determinantes”. “O feito probado limítase a indicar que o apelante presentaba cheiro a alcol no alento e os ollos brillantes, ningún deles necesariamente asociados coa incapacidade para conducir”, concreta.
Respecto da colisión, a sentenza indica que “non se pode atribuír a unha exclusiva responsabilidade do apelante vinculada coa diminución de facultades orixinada pola previa inxesta de alcol”.
No entanto, a Audiciencia Provincial indica que “é certo” que o apelante “actuou sen a dilixencia necesaria, como demostra a colisión, pero concorren no feito unha serie de factores circunstanciais que impiden fixar esa relación causal entre inxesta, accidente e delito”.
“Hai que partir do feito de que o autobús ocupaba unha porción non desdeñable do carril polo que circulaba o acusado, 70 centímetros, ao que cumpre sumar outros factores concorrentes, como a presenza doutros vehículos na zona ou a súa velocidade, nos termos que indicaron os axentes ao testificar”.
“Co que supón de necesidade de atender a distintos puntos da vía e de prestar atención a diferentes estímulos, entre os que non se acha, baixo ningún concepto, a ocupación do carril por un vehículo de servizo público detido”, conclúe.
