A sección segunda da Audiencia Provincial da Coruña absolveu ao alcalde de Oleiros, Ángel García Seoane, de Alternativa dúas Veciños, e a un arquitecto técnico do Concello do delito contra o patrimonio histórico, en concurso cun delito de prevaricación, do que foron acusados.
Foi como consecuencia da execución das obras para demoler, o 31 de decembro de 2020, o que restaba da Casa Carniceiro, que no mes de xullo dese ano sufrira un importante incendio.
O tribunal asegura na sentenza que “existen dúbidas incompatibles coa fehaciencia necesaria para enervar a presunción de inocencia e considerar concorrente a existencia dun elemento subxectivo por parte dos acusados de actuar vulnerando de forma fragante o ordenamento aplicable”.
Os maxistrados explican na sentenza que a Casa Carniceiro “non ten a condición de especial protección” que se esixe para a comisión do delito que se lles imputa. “Habemos de concluír que o edificio non foi obxecto dunha singular protección, nos termos do artigo 9 da Lei 16/1985, pois non foi declarado de forma individualizada como ben de interese cultural”.
SITUACIÓN DO EDIFICIO
Unha vez descartada a modalidade de prevaricación especial, a Sala analiza na sentenza se é apreciable a modalidade ordinaria de prevaricación administrativa do artigo 404 do Código Penal.
“A xurisprudencia, como xa é máis que coñecido, esixe que para que exista o delito de prevaricación administrativa dolosa, deba concorrer o ditado dunha resolución inxusta adoptada ‘a propósito’, contraviniendo de forma total e absoluta o ordenamento xurídico”.
“E que non poida atopar ningún apoio nunha interpretación minimamente razoable da norma realizada cos métodos usualmente admitidos, resultando así unha resolución que, ao carecer da mínima xustificación, deba ser cualificada como arbitraria”.
O alcalde de Oleiros, no xulgado pola derriba da Casa Carniceiro: “Había que evitar calquera morte”
OUTROS ARGUMENTOS
Neste caso, os xuíces afirman que a demolición finalmente executada “requiría da autorización previa da Xunta de Galicia”, así como que iso “era coñecido, e asumido, polo alcalde agora imputado”.
Ademais, recalcan que “é igualmente incuestionable que dita autorización non foi concedida” e que “asistimos a unha demora por parte do Concello en levar a cabo as obras de conservación do edificio”. A Audiencia indica que dita demora “vén facer máis rechamante, por así dicilo, a frenética actuación municipal os tres últimos días do ano 2020”, que derivou na demolición.
Con todo, o tribunal subliña que as dúbidas que provocan a absolución dos acusados “derivan das aseveracións de varios técnicos que, aínda que existise o requirimento autonómico á rehabilitación do edificio, iso puidese presentarse como unha proposta máis teórica que real”. Contra o fallo, cabe recurso ante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG).
O ALCALDE AMOSA A SÚA SATISFACCIÓN
García Seoane, de Alternativa dos Veciños, mostrou a súa satisfacción pola súa absolución. A pesar de que a acusación foi formulada pola Fiscalía, Seoane vinculou a denuncia con representantes políticos do PP relacionados con Oleiros. “Acúsaseme por aqueles que politicamente non poden comigo”, aseverou en rolda de prensa tras facerse público este martes o fallo xudicial.
“É unha noticia agradable para min, non cometera ningún delito”, sentenciou nunha comparecencia ante os medios de comunicación na que reiterou, como fixo no xuízo, que había risco para a cidadanía tras as intensas choivas dos días previos e o feito de que caese unha das partes do inmoble, xa en ruína. “Ou morre por morte natural ou hai que matalo”, sentenciou ao considerar que existiron detrás motivos políticos. Así, incidiu en que “durante moitos anos” houbo contra el “moitos preitos”.
Cuestionado se lle preocupa que se recorra o fallo xudicial, afirma que a sentenza ten posibilidade de recurso “pero non percorrido”. “Eu estaba máis preocupado polo compañeiro funcionario”, sentenciou sobre o arquitecto municipal xulgado e tamén absolto. Mentres, reiterou, como declarou no seu momento, en que o concello negociou cos familiares para adquirir o inmoble pero que se foi atrasando por estar un dos propietarios tutelado “e dependía dun xuíz”. “Cando o recibimos xa era ruína total”, insistiu.
