Igual que alguén tira abaixo unha casa vella para construír unha nova chea de novas ilusións, chea de novos horizontes, ABANCA decidiu tirar polo medio e trocar por completo a leira deportivista tralo novo fracaso da tempada actual. Recapitulando o que aconteceu nos últimos dias, imos sacar certas conclusións para achegarlle os nosos lectores o que esta por vir.

O relato está claro: derrota en Castellón, despedida do ascenso, sofre a afección un novo revés, centenares de mensaxes baleiros do mundo fútbol e volver pasar polo mesmo dos últimos seis anos. A partir de aquí, todo coñecido para a afección, só que mudou a forma na que o dono enfronta a situación.

O Depor é unha empresa, como di Carlos Miranda, “unha empresa de ilusións” polo que aquí o éxito non se mide en cartos ó final do exercicio, se non que se mide en ascensos. O dono do Depor é un banco que pon diante do proxecto a financeiros que están fartos de definir estratexias e tomar decisións. Aquí ven o importante: todo o que aconteceu dende o domingo estaba previsto e definido no escenario de “non ascenso”. É dicir, ABANCA decide prescindir dun consello que pouco ou nada mandaba no club para colocar a outras persoas que cubran o expediente neses postos de tan pouca relevancia. Nada troca no dia a dia do Depor con consello ou sen el. Manda ABANCA, executa Villasuso.

Entón, por que as peñas e os afeccionados andan tan revoltos dende a decisión de prescindir do Consello? Pois a explicación é ben sinxela. Este deportivismo e este sentimento acérrimo ás cores naceu co modelo de club deseñado por Lendoiro. A figura única de Augusto facía por ABANCA, Villasuso e polo resto do Consello actual. É dicir, na época de Lendoiro, o Consello tiña relevancia no club e o afeccionado necesitaba esta figura forte no mando do club. Isto xa non é así.

ABANCA sabía que ía pasar se non se ascendía e así o fixo ver o presidente Couceiro na rolda de prensa do domingo en Castellón. Villasuso queda ao mando de todo ata que se nomee ó novo director deportivo e o novo secretario técnico que xa traballan na confección da plantilla do ano que ven. Tamén estou seguro que xa teñen en mente o novo adestrador. E aquí é onde apece o gran damnificado desta historia: Rubén de la Barrera. Mala sorte a do míster porque caeu no club nos dous peores momentos recentes para un adestrador, xa que non hai tempo para proxectos longos ni para proxectos de canteira, xusto o que el reclamaba a voces.
Simplemente non é o teu momento, Míster, pero este chegará cando as augas baixen máis mansas.

O ruído da afección nas redes é lóxico e normal, pero ao meu entender, a cousa está mais controlada do que parece. Erran as formas, pero o fondo é o habitual nestes casos nas empresas. Os dirixentes sempre traballan co peor escenario posible e toman as decisión baseándose nel. O Depor sempre remata dándolle unha volta máis a ese peor escenario, polo que isto estase a converter nunha forma de vida. É a única razón que atopo a que rapaces de cinco, seis, sete anos xa pregunten cando empeza a nova tempada.

• Miguel Barreiro Bugallo. Coruñés e deportivista no exilio mesetario. Sufrindo ó depor dende 1988. O que sei de fútbol, o Depor empéñase en negarmo. Firme defensor do fútbol de botas negras.

MÁIS CRÓNICAS DO DÉPOR

• Ubaldo Cerqueiro: A derrota como identidade.
• Miguel Barreiro: Colorín, colorado.
• Miguel Barreiro: Pensando no Playoff.
• Miguel Barreiro: Tomen decisións.
• Miguel Barreiro: Un Dépor en Negativo.
• UNHA VISITA Á CAPELA ARDENTE DE ARSENIO IGLESIAS
• MORRE ARSENIO, O REI DO DEPORTIVO
• Miguel Barreiro: Querido Playoff…
• Miguel Barreiro: Mario, o necesario.
• Miguel Barreiro: Os pecados de Cano.
• Miguel Barreiro: Benvidos á Festa.
• Miguel Barreiro: Riazor como arma electoral.
• Miguel Barreiro: Riazor chora o pasamento de Dani Fieño Llerafo.
• Miguel Barreiro: Moito troco, pouco resultado.
• Miguel Barreiro: Chega marzo.
• Miguel Barreiro: Menuda lata o de viaxar.
• Miguel Barreiro: Canguelo lonxe de Riazor.
• Miguel Barreiro: Outro día na oficina.
• Miguel Barreiro: Saíu Cruz.
• Mguel Barreiro: Resorte Branquiazul.
• Miguel Barreiro: Sacando Conclusións.
• Miguel Barreiro: Lucas e a nova dimensión.
• Con vós, Canto Deportivo.
• Entrevista a Augusto: “Fai falta #gentedefútbol“.
• Entrevista a CuantoSufrimos: “O Dépor tráenos moitos disgustos pero o podcast só alegrías”