• Xornada 32 – Teruel CD 1 – 3  Deportivo
• O Depor non baixa o ritmo e firma unha segunda volta demoledora
• Trixésimo segundo partido de Imanol Idiakez como adestrador do Depor en partido oficial (18V 10E 4D).

— — —

Podemos cometer o erro de pensar que gañar un partido nesta categoría é doado polos números que está a firmar o Depor no que vai de segunda volta. Ritmo de vitoria por semana ou case, xa que levamos 13 partidos xogados sumando 11 vitorias e 2 empates, é dicir, o equipo sumou 35 puntos de 39 posibles o que significa o 90% dos puntos en liza. Unha barbaridade que permite vivir unha das mellores situacións deportivas da historia recente e algo difícil de imaxinar hai apenas tres meses. Dende o 5 de novembro que se perdeu contra o Real Unión en Irún por 3-0 no peor encontro da tempada, o equipo só perdeu un partido máis en León a principios deste ano 2024, o que deixa os rexistros de 1 derrota en 21 partidos.

Todo isto adquire maior relevancia se valoramos o comportamento do Depor coma visitante. É o mellor equipo a domicilio no seu grupo de Primeira RFEF (34 puntos fóra da casa) e, tamén, supera os números do Córdoba, que logra a mellor puntuación noutro grupo da categoría (32 puntos). Certo é que o Depor é o equipo que máis partidos xogou coma visitante no que vai de tempada (17 partidos), máis a distancia có segunda, a Ponferradina, é de 7 puntos e só ten un partido menos có Depor fóra da casa, polo que nunca melloraría os rexistros da escuadra branquiazul. O comportamento dos rivais polo ascenso coma visitantes afastase a 7 (Ponferradina), 8 (Barca Atletic) e 9 (Fortuna e Nástic) puntos do Depor, vara boa de medir o difícil que é gañar partidos lonxe do teu estadio nesta categoría. O dito, parece doado, pero non o é.

Anda a afección facendo cábalas e contas para confirmar o ascenso en Donostia ou en Riazor na seguinte xornada. Este que escribe prefire seguir xogando có método Idiákez de “o partido da fin de semana é o único importante”. Estamos a ver que cada domingo líbranse batallas en tódolos campos e contra calquera rival, así que mellor deixemos a festa para cando xa sexa unha realidade non vaia ser que nola quiten dos fuciños.

• Miguel Barreiro Bugallo. Coruñés e deportivista no exilio mesetario. Sufrindo ó depor dende 1988. O que sei de fútbol, o Depor empéñase en negarmo. Firme defensor do fútbol de botas negras.

HC Coruña, CRAT, OAR e Volei Zalaeta alimentan o soño do deporte herculino

MÁIS CRÓNICAS DO DÉPOR

• X.30: O Dépor segue ao seu.
• X.29: Pensando no que vén por diante.
• X.28: Pequena escorredura sen consecuencias.
• X.24: Este é o Neno que todos queremos.
• X.23: Haberá que ir crendo.
• X.22: Un Dépor renovado que apunta alto.
• X.21: O Everest do Dépor.
• X.19: Balance dunha primeira volta decepcionante.
• X.17: Un Dépor cómodo no barro.
• X.16: Dilema branquiazul.
• X.15: Idiákez salva o pescozo.
• X.14: Un Dépor baleiro.
• X.13: O Dépor e a marmota.
• X.12: As mil caras do Dépor
• X.11: Tímida recuperación do Depor.
• X.10: As árbores e o bosque do Dépor
• Miguel Barreiro: Punto de non retorno.
• Miguel Barreiro: A canonización de Idiákez.
• Miguel Barreiro: Pobre arranque dun Dépor errático
• Miguel Barreiro: O Dépor faino todo.
• Miguel Barreiro: As novas posibilidades do Dépor.