Representantes da comunidade educativa do CEIP de Prácticas da Coruña mobilizáronse para demandar “melloras urxentes” no centro”. Fixérono coa lema “por unha escola segura e digna” e pouco antes da xornada lectiva.
En declaracións a Europa Press, Cristina Novoa, representante da ANPA, asegurou que “determinados sitios están a caer”, en relación á deterioración que, segundo expuxo, presentan as instalacións.
Ademais, insistiu en que as demandas non son novas e que xa en 2021 houbo protestas por este motivo. Por outra banda, reprochou ás administracións implicadas, a Xunta, o Concello da Coruña e a Universidade coruñesa (UDC), que non dean unha “resposta” ás súas demandas.
“Non hai unha solución concreta e con prazos, só parches”, indicou para asegurar que “non é cuestión de cambiar un fluorescente, se logo hai filtracións de auga non vai funcionar”.
Isto púxoo como exemplo da situación que viven os máis de 250 alumnos e alumnas en relación a uns problemas que veñen, dixo, “de hai tempo” nun edificio que pertence á UDC e que foi cedido ao consistorio pero que ao ser un colexio público compete á Xunta. Desta, asegurou que lles argumentaron que fai falta “unha reforma integral, pero non hai prazos”.
Foto: ANPA
XUNTA
O conselleiro de Educación, Ciencia, Universidades e FP, Román Rodríguez, avogou por un convenio entre o tres administracións implicadas — Xunta, Concello da Coruña e Universidade coruñesa (UDC) — para dar resposta ás demandas de “melloras urxentes” da comunidade educativa do CEIP de Prácticas.
A preguntas dos medios, coincidindo coa protesta convocada este venres, insistiu en que a Xunta xa mandou unha unidade técnica e avogou por “avanzar na formulación dun convenio” para que haxa “unhas instalacións dignas” para as persoas que traballan no centro.
Estas declaracións fíxoas con motivo dunha visita á Cámara de Comercio, onde o seu presidente, Antonio Couceiro, fíxolle entrega do premio nacional recibido polo programa EduInspira, impulsado por esta entidade e a Xunta.
A Cámara de Comercio de España recoñeceu o programa como a mellor iniciativa na categoría de emprendimiento. A mesma consiste na organización de charlas en centros educativos con presenza de emprendedores e emprendedoras.
Anunciada no mes de xuño, o Concello da Coruña vén de adxudicar hoxe a obra de reurbanización dos Cantóns, Fase Cero da nova fachada marítima da cidade.
Os traballos, que seguen o proxecto realizado polos arquitectos José Manuel Vázquez e Carmen Calatayud, darán comezo nos primeiros meses do ano 2025 e executaranse nun prazo de 20 meses, catro menos dos recollidos nos pregos, por unha UTE formada por Abeconsa e Canarga. As actuacións terán un custo de 7.434.766 euros, o que supón unha rebaixa próxima ao 9% con respecto ao orzamento de licitación.
As obras permitirán a renovación integral dos Cantóns entre o Obelisco e a praza de Mina, reforzando o seu carácter peonil e aumentando a calidade urbana coa creación de novas zonas verdes e arboredo.
A renovación dese espazo, que suporá también actuar en Entrexardíns, permitirá crear a nova porta de acceso aos peiraos, a Fase Cero da renovación da fachada marítima coruñesa, espazo que xa ten uso público desde o anterior mandato.
Un total de 14 entidades compareceron na comisión da fachada marítima coruñesa constituída de face a deseñar o futuro dos peiraos interiores da cidade, con incidencia nas súas propostas de apostar por un porto ligado á economía do mar.
“O porto ten que seguir sendo o porto, pero cunha reordenación das actividades habituais e futuras”, expuxo o portavoz do grupo municipal do BNG e presidente da citada comisión, Francisco Jorquera, en rolda de prensa ao presentar as conclusións.
Ademais, incidiu, en relación ás mesmas, na coincidencia en que se aproveite este deseño para promover unha cidade “máis verde” en base a un modelo de calidade urbana, con especial coidado da paisaxe e do patrimonio arquitectónico.
Todas as entidades expuxeron, ademais, a necesidade de “consenso”. “De aí a importancia da participación social”, apostilou Jorquera, quen expuxo aprender doutros modelos, pero non “imitalos”.
Ademais, asegurou que para a reordenación dos terreos portuarios é necesario, dixo, en base ás comparecencias, “abordar a débeda do porto”. “Isto por varias razóns: polo seu impacto nas taxas portuarias e nos investimentos a acometer e tamén para evitar que o pago da débeda condicione decisións sobre o futuro dos peiraos”.
Ponencias
A última visita que recibiu a comisión foi a cargo da delegación coruñesa do Colexio de Arquitectos de Galiza, Ruth Varela, quen estivo acompañada polo secretario desta entidade, Emilio Rodríguez Blanco.
Antes, pasaron pola Comisión o presidente da Autoridade Portuaria, Martín Fernández Prado; o autor do informe da UDC sobre a transformación do porto interior, Carlos Nárdiz; o presidente do Colexio de Enxeñeiros, Camiños, Canles e Portos de Galiza, Enrique Urcola; o presidente da Fundación Juana de Vega, Enrique Saez; o director da Escola Galega da Paisaxe, Pedro Calaza; os presidentes da Comisión Aberta en Defensa do Común da Coruña e da Asociación Veciñal Oza-Gaiteira-Os Castros, Manuel Monge e Paulo Sexto; o patrón maior da Confraría de Pescadores da Coruña, Javier Mariñas; o secretario da Asociación de Armadores do Cerco de Galicia, Alberto Castro; os presidentes da Lonxa da Coruña, Juan Carlos Corrás, e da Asociación de Armadores de Buques Pesqueiros de Galicia, Severino
Ares; o director da Escola Técnica Superior de Arquitectura da Universidade da Coruña, Miguel Alberto Abelleira Doldán.
A débeda do porto
Para o bo suceso da reordenación dos terreos portuarios é vital -e así o salientaron moitos comparecentes- abordar o problema da débeda do porto. “E isto por varias razón: polo seu impacto nas taxas portuarias e nos investimentos a acometer e tamén para evitar que o pagamento da débeda condicione decisións sobre o futuro dos peiraos”, dixo en alusión á eventual venda de activos.
O porto segue a seguir sendo un motor produtivo pero, en canto aos usos non produtivos, os terreos liberados de actividades estritamente portuarias constitúen unha “oportunidade” para deixar atrás déficits e satisfacer necesidades da cidade e a súa comarca.
Necesidades como a mobilidade -creando aparcadoiros disuasorios e aproveitando os camiños de ferro existentes en San Diego para implantar trens de proximidade e conectalos con outras formas de transporte (bus urbano e metropolitano, ferrys…).
Necesidades tamén ambientais, contribuíndo a equipar a cidade contra as alteracións climáticas –“o porto debe ser barreira de contención ante a elevación do nivel do mar, prevendo zonas de posíbel asolagamento controlado”- e creando zonas verdes para suplir a baixa ratio de espazos naturais por habitante que temos na cidade.
Pouco interese na Vivenda
Canto á vivenda, Jorquera remarcou que “moi poucos comparecentes se centraron neste aspecto”. “De feito”, estendeuse, “houbo comparecentes que manifestaron a súa oposición ou que afirmaron que canto menos vivenda, mellor, pois ao seu xuízo a prioridade debe ser acabar de tecer a cidade consolidada”. “Hai que evitar tamén a construción de guettos para ricos ou a edificación en primeira liña de costa”, criterios que desde logo o BNG comparte totalmente.
Esta é a noticia do día:Dominique Pelicot, de 72 anos, é declarado culpable de violación agravada, mediante a administración dunha substancia química á súa esposa Gisèle Pelicot, e culpable de violación agravada á muller de Marechal, Cilia M. Recibe a pena máxima de 20 anos de prisión.
Jean-Pierre Marechal, que non participou nas agresións a Gisèle Pelicot, foi condenado a 12 anos de prisión por drogar e violar a súa propia esposa.
Os 50 acusados tamén foron condenados con penas de entre 3 e 15 anos, en moitos casos menores das recomendadas pola fiscalía. A pena máis alta a recibe un home que supostamente abusou sexualmente de Giséle, que non empregou método anticonceptivo de barreira e sabía que era VIH positivo.
O caso Pelicot é un dos xuízos máis mediáticos e conmocionantes da última década en Francia cun gran impacto social a nivel internacional.
A definición legal de violación en Francia inclúe os conceptos de coacción, violencia, ameaza e sorpresa, pero non menciona expresamente o consentimento, como si o recolle a lexislación española na lei sobre garantía integral da liberdade sexual.
Estamos ante un caso que opera como a punta do iceberg en materia de violencia sexual debido á gravidade e natureza dos feitos, un caso de violencia sexual por submisión química que, como o seu nome indica, supón someter a una muller a repetidas violacións baixo os efectos de medicamentos ansiolíticos, por tanto son relación sexuais sen vontade e non consentidas.
Este caso pon sobre a mesa o debate sobre a tolerancia ante as violacións na sociedade na que vivimos. Este caso serve para analizar a impunidade coa que actuaron os agresores, a falta de reacción de quen presencia os feitos e por tanto a complicidade de todos os que participan ao longo de mais de dez anos.
É unha realidade que estamos ante una sociedade que precisa cambios profundos e transformadores, pero tamén ante una sociedade máis informada e concienciada, polo que é importante falar deste caso e de moitos outros casos de mulleres que viven situacións de violencia sexual en sus múltiples manifestacións.
Gustaríame reflexionar por un instante sobre a submisión química e incidir que segundo nos indican os estudios, a maioría de casos danse por persoas próximas a vítima, amigos, compañeiros, parellas, exparellas, habitualmente non son persoas descoñecidas coas que te atopas casualmente e tamén desmitificar que a submisión non se induce principalmente con medicamentos senón que a principal sustancia é o alcohol e a segunda as drogas ilegais.
Saber isto é importante, porque contextualiza moito máis que a submisión química opera en moitas ocasións na contorna próxima dos agresores, contorna que coñece as intencións e son cómplices do delito, situacións moi normalizada nos contextos de festa e ocio nocturno, pero tamén no seo de parellas ou relacións afectivo-sexuais. Isto indica que normalizamos, banalizamos e consentimos a violencia sexual incluso a de baixa intensidade, a sutil, a que parece que non é suficientemente importante como para denunciala.
Este caso, pon no centro do debate a necesidade de “cambiar a vergoña de bando”, e que casos coma este promovan o cambio. Non procuramos heroínas, senón mulleres empoderadas que cando se sintan preparadas denuncien, acudan a un punto violeta, un centro de información ás mulleres, a un centro de saúde ou á policía e poñan en coñecemento o sucedido porque son os agresores os que deben ter vergoña dos abusos cometidos e a tolerancia da sociedade debe ser cero.
O caso provocou unha mobilización social significativa, que esixe cambios legais e sociais que protexan mellor ás vítimas de violencia de xénero, porque o sistema funciona pero é mellorable e require de recursos persoais e técnicos porque estamos ante una problemática social de amplo calado no noso imaxinario colectivo e porque as vítimas da violencia de xénero teñen dereito a una recuperación integral das súas vidas.
Ante todas as formas de violencia de xénero, precisase un cambio de narrativa, unha sociedade activa fronte a violencia de xénero, unha xustiza que recoñeza e restaure a dignidade das vítimas e unhas institucións que traballen de forma coordinada e integral, en definitiva unha unión comunitaria e institucional como estratexia multinivel e multisectorial.
Eva Ovenza Pereira. Psicóloga especializada en políticas públicas de igualdade de xénero.
Despois de intentalo sen éxito a comezos de ano, o Concello de Culleredo volverá en 2025 intentar reconvertir o antigo edificio de La Cros, no Burgo, no Centro Tecnolóxico CETIM. No pleno de febreiro, os 3 grupos da oposición opúñanse á posibilidade de ofrecerlle a unha Fundación privada unha concesión a 50 anos.
Pero o Concello anuncia que retoma a creación do proxecto da Fundación CETIM. O Concello considera que a nova liña de financiamento da Axencia Galega de Innovación é unha boa oportunidade, e anuncia que manterá contactos coa Xunta de Galicia, a Deputación da Coruña e o Estado, que xa apoiou a idea no seu día, e co Universidades e entidades do sector da innovación e da investigación.
Tras estes contactos, a previsión do equipo de goberno é volver levantar a proposta ao pleno da corporación, órgano que debe apoiar o proxecto.
A proposta municipal consiste na creación dun Centro de Excelencia Tecnolóxica para o Competitividade na economía circular. Aseguran que o proxecto suporía “200 postos de traballo investigación e desenvolvemento” a través de investigación en materiais avanzados, biotecnoloxías ecolóxicas e industria dixital.
Tamén contaría cun espazo de coworking e emprendemento, cuxo financiamento foi incluído en parte pola Deputación da Coruña nos seus orzamentos.
Unha vez rehabilitadas as naves, poñeríase a disposición parte das instalacións do Concello e da cidadanía en xeral para poder realizar actividades de tipo socioculturais. Contaría cun auditorio e salas polivalentes para actividades formativas, uso de asociacións, etc. E o exterior terá aparcamento de uso público e 12.000 metros cadrados de zonas verdes.
Axentes da Policía Local detiveron na Coruña a unha veciña de 76 anos por agredir á súa sogra nonaxenaria coa que vive, segundo informaron fontes consultadas por Europa Press.
Os feitos producíronse o pasado día 17 no barrio coruñés de Labañou por unha agresión da arrestada á anciá, de 91 anos, no domicilio no que viven.
Ao lugar desprazáronse axentes da Policía Local ao recibir o aviso do sucedido e que foron agredidos tamén pola muller, apuntaron fontes municipais sobre o caso.
Agora, a detida, que foi posta a disposición xudicial, enfróntase aos delitos de violencia doméstica e de atentado contra a autoridade.
A Universidade da Coruña (UDC) levou hoxe ao Consello de Goberno o seu anteproxecto de Orzamentos para o ano 2025, unhas contas que ascenden a un total de 172 millóns de euros.
Esta cifra reflicte un incremento do 2,2% con respecto aos últimos orzamentos presentados, os de 2023 (que foron prorrogados no 2024). Tal e como reflicte o documento, os ingresos previstos procedentes do plan de financiamento do sistema universitario de Galicia (SUG) representan o 70,9% dos ingresos totais orzados.
Concretamente, informa o reitorado, serán 122 millóns de euros, catro máis que o pasado ano, dos que gran parte se destinan ao capítulo de persoal.
Segundo explicou o vicerreitor de Economía e Planificación Estratéxica, Anxo Fernández, parte das partidas consignadas permitirán a contratación de persoal axudante doutor a través do programa María Goyri, que se acaba de asinar entre as universidades galegas, a Xunta de Galicia e o Ministerio de Ciencia, Innovación e Universidades.
De feito, na reunión do Consello autorizouse a convocatoria de prazas de axudante doutor vinculadas a este programa co obxectivo de que no primeiro semestre do ano 2025 poidan estar cubertas as 30 correspondentes a esta primeira fase do convenio e axilizar nos seguintes meses a cobertura dos 19 restantes que establece o acordo.
Despois da duodécima limpeza do Areal da Torre ou Praia das Lapas, chegou este mércores ao seu fin a primeira edición do proxecto Entre Crebas. Un proxecto singular que desenvolve a Asociación Mar de Fábula no Centro de Inserción Social da Coruña, convertindo ás persoas privadas de liberdade en verdadeiros heroes medioambientais e exemplos de concienciación para o resto da veciñanza.
O Salón de Actos do centro acollía o simbólico peche anual do proxecto. A directora Carla García daba a benvida ao cento de internos e internas que participaron na presentación, dando paso en primeira instancia a Ubaldo Cerqueiro, membro do Xornal e do diario Quepasanacosta, que leva acompañando e facendo de altofalante das actividades da entidade dende o seu nacemento en 2014. Ubaldo destacou a enerxía, ilusión e amabilidade que transmite Xosé Manuel Barros, alma de Mar de Fábula, engailando a todo colectivo que se lle poña por diante e convencendo a todo o mundo de que, xuntos, é posible cambiar o mundo.
Cando apañar o lixo plástico mariño sanda as feridas do mar e ás persoas
O propio Barros, moi emocionado, recoñeceu que esta foi para el “unha gran experiencia a nivel persoal”, por colaborar cun colectivo vulnerable. “Eu tamén son unha persoa que me sinto vulnerable por esta sociedade de consumo que nos enche de plásticos a nosa natureza”, sinalou, e puxo en valor o valor “sanador” que aportan estas limpezas para “todos aqueles que nos estamos reconstruíndo”. “Apañar o lixo plástico mariño, é dicir, sandar as feridas do mar, foime sanando a min tamén”.
Porque a realidade é que todas as persoas que participan en accións como as limpezas de praia rematan cunha sensación moi positiva, gracias ao sentimento de utilidade, a formar parte de algo bonito, dun equipo, de formar parte da sociedade. Precisamente este é o meirande valor deste proxecto, que lle abre a estas persoas privadas de liberdade a porta dunha sociedade que habitualmente lles é esquiva.
Se ademais de axudar nese proceso de reinserción, aos internos lles queda a idea de que non se deben tirar ás cabichas ao chan, e que non se pode usar tanto plástico de un só uso, este proxecto ten o éxito asegurado.
Miguel, o exemplo fetén
Miguel con Xose Manuel explicando o proxecto
Natural de Bergantiños, Miguel é o exemplo ideal do impacto que pode ter este programa nas persoas que participan. Máis alá de dar un paseo mensual polo Areal, a Miguel este proxecto supón un cambio de vida, e un camiño cara outras formas de disfrutar o tempo de lecer, facendo cousas positivas. “Ás veces baixo a limpar un rato e sintome agusto comigo mesmo, síntome ben con estas accións”, relataba este interno que pronto sairá en liberdade total, pero que se comprometeu a participar nas accións do vindeiro anos. “Para mín é unha labor social, síntome útil, síntome que fago algo para ter un futuro mellor”, apuntou. “Navegamos todos na mesma nave e temos que coidala”, comentaba tamén un interno durante a presentación; e “non é o noso lixo pero sí o noso planeta”, lembraba a presidenta da entidade, Virginia Barros.
”Ciencia cidadá” para analizar o ”lixo mariño, a globalización perfecta”
Pedro López, membro de Mar de Fábula, encargouse de ofrecer un marco global a estas pequenas accións locais, destacando que o lixo mariño é un perfecto exemplo da “contaminación global” que vivimos, porque o que recollemos nos nosos areais pode proceder de calquera parte do planeta.
Pola súa banda, quixo destacar o papel “importante” da acción medioambiental realizada durante todo o ano, como un “exercicio de ciencia cidadá que ofrece unha fotografía do maltrato co que esta sociedade de consumo está explotando un areal como o das Lapas”. Puxo en valor ese seguemento de 12 meses, facendo limpezas nas que se recolleron 8288 residuos. “Si temos aliviado o mar”, resaltaron, pero concluíndo que “a gráfica sube mes a mes, porque cada vez hai máis plástico na nosa sociedade”.
Barros e Miguel foron debullando os tipos de plásticos aparecidos no areal, sendo o plástico o residuo máis importante que se atopa. Pero tamén as cabichas, que poden chegar ao mar arrastradas polas chuvias dende as rúas polas redes sumidoiros; ou as toalliñas e bastónciños que seguen chegando dende os nosos bateres.
Debullaron dous tipos de refugallos característicos deste areal, como son os cristais e as pezas de cerámica (principalmente ladrillo), que poden proceder dunha antiga escombreira.
E despois están as Crebas, esas curiosidades que devolve o mar.
Ao remate, Virxinia coordinou un obradoiro para a creación de pequenas obras de arte utilizando o lixo plástico atopado no areal durante todo ano. Un momento distendido onde a creatividade e o humor é compartida entre internos, funcionarios e membros da entidade.
2025, en Santo Amaro
Barros anunciou que o proxecto continuará cunha nova edición en 2025, pero desta volta no areal de Santo Amaro. Un espazo máis visible no que os internos se convertirán en “axentes do cambio”, dando exemplo e invitando á veciñanza a unirse a estas accións.
A Policía Nacional detivo na Coruña a un home ao que imputa 17 delitos de estafa tras unha investigación que comezou hai un ano e que culminou o pasado 4 de decembro, no barrio de Matogrande, cando se lle arrestou.
Sobre a súa actuación, a Policía explica que o detido contraía préstamos con financeiras para adquirir teléfonos móbiles de alta gama procedendo despois á súa venda en distintos portais de internet.
Para conseguir o dita financiamento sen utilizar os seus datos persoais, obtiña a documentación doutras persoas realizando falsos anuncios de alugueres, nos que solicitaba o documento nacional de identidade e nóminas aos interesados e os seus avalistas.
Tras a detención foi efectuado un rexistro no seu domicilio. Posteriormente, púidose determinar que é o autor de polo menos 17 delitos de estafa, ascendendo o defraudado a máis de 30.000 euros.
A alcaldesa da Coruña, Inés Rey, reclamou máis financiamento para os concellos na tradicional recepción de Nadal, no Palacio Municipal de María Pita, ante autoridades e representantes de distintos ámbitos sociais. Entre os retos, fixou o deseño da fachada marítima, “que debe ser ambicioso”, dixo nunha cuestión na que destacou o traballo conxunto con outras administracións, entre elas a Xunta.
Nun discurso con recordo aos afectados pola DANA, para os que solicitou o apoio da cidadanía e no que destacou o traballo de voluntarios e voluntarias e de alcaldes e alcaldesas, incidiu na importancia do traballo municipal por ser unha “administración de proximidade”. “Necesitamos e merecemos máis recursos, somos a porta de entrada para a cidadanía”. “Agora cando tanto se fala de financiamento, volve ser momento para revindicarlo desde as entidades locais”, aseverou.
A rexedora fixo alusión tamén ao crecemento de poboación na cidade herculina e na súa área para incidir en que isto lle ratifica, ademais, como “motor de Galicia” mentres que destacou os proxectos acometidos e os previstos como a próxima inauguración da reforma de San Andrés ou as actuacións nos Cantóns a partir do próximo ano. Todo iso sen esquecer o “traballo que queda por diante”, en referencia a medidas para facilitar o acceso á vivenda. Tamén instou a traballar en políticas para avanzar na igualdade e con medidas para actuar contra a violencia de xénero.
No acto, convidou á reflexión para loitar contra a violencia machista, un día despois de que se confirmase o último caso en Galicia, o dunha muller no municipio lucense de Viveiro. “Este é un asunto de todos e de todas, non podemos seguir así”, aseverou para incidir na “urxencia” neste ámbito. Mentres, destacou o feito de que A Coruña, xunto a outras cidades, vaia a acoller o Mundial de Fútbol. “Temos que felicitalos todos e todas”, subliñou para aludir, ademais, aos premios nacionais obtidos por Manuel Rivas e Bea Lema.
