O Tribunal Supremo (TS) confirmou as condenas de entre 20 e 24 anos de prisión impostas ao tres autores do asasinato a golpes de Samuel Luiz Muñiz, perpetrado na madrugada do 3 de xullo de 2021 na Coruña, reafirmando de igual forma a absolución do cuarto condenado.
Nunha sentenza a Sala Penal do alto tribunal desestima os recursos de casación tanto das defensas do tres condenados como da Fiscalía e a acusación particular, estes últimos en contra da absolución do cuarto condenado como cómplice do asasinato por falta de proba.
As condenas confirmadas son de 24 anos de prisión para Diego M.M. por delito de asasinato coa agravante de discriminación por motivo de discriminación sexual; de 20 anos para Alejandro F.G., por delito de asasinato; e de 20 anos e medio para Kaio A.S.C. (17 anos por asasinato e 3 anos e medio por roubo con violencia pola subtracción do móbil da vítima). O tres condenados terán ademais que indemnizar a familiares da vítima en máis de 300.000 euros.
Segundo os feitos probados, a agresión grupal desencadeouse nas inmediacións dun pub case ás 3 da mañá, cando Diego M., que estaba co seu entón parella, creu que a vítima lles estaba gravando cun teléfono móbil. Dirixiuse a el e díxolle: “Deixa de gravarnos”. Samuel, pola súa banda, contestou que estaba a realizar unha videollamada.
Tamén se considera probado que Diego lle dixo: “Deixa de gravar, a ver se che vou a matar maricón”, e que iniciou de forma sorpresiva e repentina as puñadas e patadas, sobre todo na cabeza e a cara, “pola súa animadversión cara á condición sexual homosexual que lle atribuíu”. Os outros dous acusados sumáronse á agresión.
Entre outros argumentos, para rexeitar os recursos das defensas, a Sala comparte que no caso concorreron todos os requisitos para apreciar a agravante de aleivosía, que configura o delito como asasinato.
UN “ATAQUE SORPRESIVO”
O fallo explica que o ataque a golpes da entidade e violencia do producido resultaba imprevisible. “Foi un ataque sorpresivo (a interacción previa foi meramente anecdótica pola irrelevancia da suposta ofensa), que desde o primeiro momento deixa indefensa á vítima, nunha sorte de inexplicable linchamento”, indica a Sala.
Engade que foi “algo máis que un abuso de superioridade, o desequilibrio era abafador e a defensa foi anulada desde o primeiro momento”. E destaca que a postremeira axuda de dous cidadáns senegaleses á vítima non supón que non se aplique a aleivosía, que esixiría unha defensa do ofendido, non de terceiras persoas.
A sentenza tamén confirma a agravante de discriminación por motivo de orientación sexual a Diego M., e rexeita que poida aplicarse a atenuante de cometerse o feito baixo a influencia de bebidas alcohólicas.
En canto aos dous coautores do asasinato xunto a Diego M., a Sala considera que a súa participación ten base razoable e construíuse sobre un conxunto de probas que permiten alcanzar esa convicción.
O Supremo desestima tamén os recursos da Fiscalía e a acusación particular respecto da absolución de quen a Audiencia da Coruña considerou cómplice. A Sala considera razoable e non arbitraria a conclusión absolutoria do Tribunal Superior de Galicia, que explicou que nin no vídeo reproducido no xuízo nin nas testificales apréciase unha intervención de tipo colaborador nos feitos do devandito acusado, no sentido de facilitar a agresión e dificultar a fuxida.
RECURSOS
Nun fallo de 114 páxinas, o Tribunal Supremo vai esgrimindo os motivos para rexeitar os recursos, como os expostos por defensas, que previamente recorreran ante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia sen expor a nulidade da sentenza ou do xuízo e, por tanto, sen que pedisen a súa repetición. Entre outros motivos, con argumentos similares nalgúns casos e con exposición distinta noutros aspectos, alegaron vulneración do dereito da presunción de inocencia, cuestión rexeitada, entre outras, polo Tribunal Supremo.
“Estar non é facer”, “dificultar non é impedir” ou “non hai relato probatorio” foi algunhas das frases empregadas por letrados das defensas, na vista celebrada no Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, para rexeitar o grao de implicación que a Audiencia da Coruña atribuíu aos seus clientes en base ao veredicto do xurado.
Todo para rexeitar a participación nos feitos dalgúns deles ou reducir a súa participación, alegando, ademais, consumo de alcol e drogas, de face a evitar condenas por asasinato como as finalmente confirmadas polo Supremo, que, por outra banda, mantén a absolución dun cuarto novo, tras a súa condena inicial pola Audiencia da Coruña. Esta última, de acordo co exposto polo Tribunal do Xurado, absolveu á única moza xulgada.
Alas Coruña, recoñecida co Premio Tomás Fábregas
Alas Coruña destaca que a sentenza do caso Samuel “xere conciencia”
